onderzoeksplan

Onderzoeksplan Plant ’n Band

Tijdens de onderzoeksperiode hadden we voor ons onderzoek al een interventie toegepast. We wilden graag weten of het mensen zou opvallen als er opeens planten in de straat stonden en of ze deze, wanneer deze een beetje droog beginnen te worden, misschien ook water zouden geven. We hadden toen dus als een interventie gedaan met het plaatsen van planten in de wijk.
Daarom wilde wij deze interventie ons meer richten op de promotie van Plant ’n Band.

Hoe promoten we Plant ’n Band d.m.v. een interventie?

Omdat we eerder nog niet zoveel promotie hadden gedaan voor Plant ’n Band werd het nu tijd om dit eens aan te pakken.
Eerder waren we in de onderzoeksfase op het idee gekomen om juist de hoeveelheid bakstenen in de straat te benadrukken. Dit wilde we toen gaan doen door op een muur op elke baksteen een memobriefje te plakken. Echter, dit plan hebben we daarna weer van tafel geschoven omdat we het toen te negatief vinden.
Toen we gingen brainstormen dachten we terug aan dit idee. Uiteindelijk bedachten we om ons logo met memobriefjes in de buurt te plakken.

Lukt het ons om mensen in Charlois te laten weten van Plant ’n Band door het plakken van memobriefjes in de vorm van ons logo?

Toen we in Charlois aankwamen met ons blokje memoplakkers waaide het super hard. Eerst moesten we dus een beschut plekje vinden zodat alle briefjes er niet gelijk af zouden waaien.
We kozen voor de tramhalte bij de Frans Bekkerstraat en het oude pand op de Katendrechtse Langedijk.

Katendrechtse Langedijk

We begonnen bij de Katendrechtse Langedijk met het plakken van de groene memo’s. Terwijl Laura en ik aan het plakken waren zagen we in de weerspiegeling van het glas dat er iemand aan de andere kant van de straat op de eerste verdieping achter het gordijntje naar buiten gluurden om te kijken wat we aan het doen waren.
Ook liep er een jongen langs die vroeg wat er stond. We hadden op de memobriefjes ‘Plant ’n Band’ gezet, zoals het ook op de originele pot staat. Hij las echter; ‘Plant ’n Brand’. Dat was natuurlijk wel grappig. Verder vroeg hij nog waarom we dit deden en wenste hij ons veel succes met het project.

Toen we op weg gingen naar de tramhalte keken we nog even naar hoe mensen reageerden op de memobriefjes. Als mensen voorbij liepen keken ze wel eventjes maar liepen daarna gewoon door. Ook was er iemand die het niet eens was opgevallen.

Tramhalte Frans Bekkerstraat

Toen we bij de tramhalte stonden en de briefjes wilde opplakken kwam er net iemand die de prullenbakken ging legen. We hebben toen eerst maar even gewacht tot deze meneer weg was, anders zouden we misschien alle memobriefjes er gelijk weer af moeten halen.

Toen we begonnen met het plakken deden de mensen naast ons eerst net alsof ze niet doorhadden dat wij dat aan het doen waren. Ze gingen gewoon door waar ze mee bezig waren. Pas toen we al op de helft waren keken mensen om, om te kijken wat we aan het doen waren en vooral ook naar wat het uiteindelijk voor afbeelding zou worden.

Na 2 dagen

Na 2 dagen waren we weer terug in Charlois om te kijken of het er nog hing en in welke staat dan.

Bij de Katendrechtse Lagedijk hingen er nog een aantal plakkers. Eerlijk gezegd had ik gedacht dat het er wel af zou zijn. Het was dus best wel een verrassing dat er nog een deel hing, ook al was ons logo er niet meer in te herkennen.
Op de grond voor de ruit zagen we een aantal memobriefjes op de grond liggen. Maar toen we weg liepen zagen we aan de andere kant van de straat ook nog memobriefjes op de grond in een plas liggen. Waarschijnlijk heeft het dus hard gewaaid en hebben ze zo toch nog een best wel behoorlijke afstand afgelegd.

Bij de tramhalte Frans Bekkerstraat hingen er geen memobriefjes meer op de ruit. Wel was er een soort achtergebleven lijm vlek te zien. Waarschijnlijk is het dus door schoonmakers schoongemaakt. Op de grond zagen we ook hier een aantal memobriefjes liggen.

Conclusie

Het viel mij tegen dat er bij de tramhalte niemand vroeg waarom we dit aan het doen waren. Ik denk dat dit er ook aan kan liggen dat zodra er veel mensen bij zijn, mensen elkaar minder snel aanspreken. Bij de Katendrechtse Lagedijk gebeurde dit wel omdat het op dat moment rustig was in de straat.
Ook leek het zo dat bij de tramhalte mensen minder snel geneigd waren te kijken wat het is. Misschien dat het dan in een normale straat toch meer opvalt dan bij een tramhalte.

Ik vind het als promotieactie niet geslaagd. Het aantal bereikte mensen is erg laag en ze weten niet dat dit bij Plant ’n Band hoort. Misschien dat de mensen die het logo hebben gezien nu wel eerder ons logo zouden herkennen. Als we nu die mensen bijvoorbeeld een flyer zouden geven, zouden ze kunnen bedenken dat ze het logo eerder hebben gezien.